VERHUIZING EN SLUITING VAN DE COMMUNITEIT VAN
“SANCTA MONICA” TE ESCH.

Al weken hebben we toegeleefd naar het moment van vertrek. De hele maand april stond nog in het teken van dit afscheid zoals U kunt lezen in deze mininieuwsbrief.
Op 14 april verwelkomden we Gertrud Glotzbach, die gedurende een mooie en betekenisvolle viering de 17 zusters uitzond naar de communiteiten waarvoor zij benoemd waren. Truike de Win en Truus Bos hadden zich bij de groep uit Esch aangesloten omdat zij ook van communiteit gingen veranderen. In de eerstvolgende ECHO beschrijft Gertrud hoe zij deze viering samen met ons beleefd heeft. Ook enkele zusters vertellen in deze nieuwsbrief hoe het hun persoonlijk geraakt heeft.

VERTREK

Op 18 april stond de verhuiswagen voor om de drie zusters: Wilma Hoitink, Rosalia en Truike de Win met hun bagage naar Eindhoven over te brengen. De verhuizers waren geweldig, alles was voorzien van persoonlijke stickers zodat de hele operatie uiterst voorspoedig verliep.

2 mei was de grote dag! Om 8.00 verschenen drie grote wagens voor de poort van “Sancta Monica”. Eerst werd goed gekeken waar alles van wie zich bevond, daar vooral de grotere stukken her en der verspreid stonden in het grote huis. Ook deze keer kwamen de stickers van verschillende kleuren goed van pas. De hele dag reden de wagens af en aan om de tien zusters: twee naar `Molenweide` en 8 naar `Molenwiek`, te verhuizen. De verhuizers waren uiterst behulpzaam. Alle meubels werden volgens het plattegrondje dat ieder van haar kamer getekend had, meteen keurig op zijn plaats gezet. Tegen de avond was iedereen zover dat zij het noodzakelijke bij de hand had en weer in haar eigen bed kon slapen.

De volgende dag werden alle overige spullen overgehuisd zoals het economaat, de huiskamer, keuken, washuis, enz. en niet te vergeten de beelden: het Mariabeeld van vóór het huis komt in de tuin van Molenwiek te staan. Ook de beelden van de H.Familie en St. Joseph (van onder de beuk’) zijn overgebracht. St. Monica en St. Jozef die in de kapel stonden, hebben in de hal van Molenweide een plaatsje gekregen. Voor de 20 Witte Zusters die nu in Molenweide wonen is dit een blijvende herinnering aan ons geliefd `Sancta Monica` en Esch.

Inmiddels is iedereen in de Molenwiek druk in de weer geweest om huis en kamers gezellig te maken. Wij hebben veel hulp gekregen van de broer van Jeanne Simons die vier dagen nodig had om overal de nodige spijkers, haakjes, kapstokken, roetjes, planken, kasten en zelfs de grote bel, aan te brengen. Het begint er echt huiselijk uit te zien en ik hoop dat iedereen in verloop van tijd er een kijkje kan komen nemen.

Helaas is de verkoop van ons huis in Esch nog niet definitief afgewerkt en is het proces nog aan de gang. Toch zijn de drie zusters: Anne v.d.Oudenrijn, Jo Dekkers en Anne Helwegen die op Sancta Monica achtergebleven waren, op 20 mei, zoals afgesproken was, naar Den Bosch vertrokken.

Totdat de verkoop officieel is bevestigd wordt het huis beheerd door BUILDING CARE, een bureau dat ervoor zorgt dat het huis tijdelijk wordt bewoond en bewaakt. Wij hopen natuurlijk dat het niet te lang duurt voordat alles is afgerond.

Graag wil ik eindigen met enkele woorden uit de preek van Fr.Frits van Asten M.Afr. op de laatste zondag in Esch:
"Wij blijven elkaar nabij en vragen dat God's Geest over ons vaardig mag blijven, dáár waar we geroepen worden. Ook dáár kunnen wij rekenen op de voorspraak van de Moeder Gods Maria, Koningin van Afrika onze Patrones. Stellen we alles wat er gebeuren gaat en gebeurd is, onder haar bijzondere bescherming."

Tiny Hölscher

ONZE ZENDINGEN

“ Een nieuwe uitdaging wacht ons; het beste ligt voor ons ! “

De speciale gebedsdienst op14 april waar Gertrud Glotzbach haar zending gaf aan de toen nog aanwezige zusters op “Sancta Monica “ in Esch, heeft veel indruk op ons gemaakt. Gertrud zal hier zelf over schrijven in de volgende ECHO maar wij willen hier alvast onze indrukken weergeven. Zoals Gertud in haar toespraak zei: “ Het is niet alleen de zending van een of twee zusters naar een bestaande communiteit maar ook de zending van een nieuwe communiteit “Molenwiek”. Het is een interne herstructurering van de regio en als het ware een drievoudige zending :

1. De zending van de communiteit Esch naar Molenwiek want deze communiteit zal
de communiteit van Esch vervangen.
2. The zending van degenen die een benoeming krijgen voor een bestaande communiteit.
3. And tot slot zullen de anderen, die een benoeming hebben ontvangen maanden of ja-
ren geleden worden herinnerd aan de betekenis van onze zending.

Eerst werden de zusters die benoemd zijn voor Molenwiek één voor één naar voren geroepen. Gertrud gaf hen een waxinelichtje dat de gezondene aanstak aan de Paaskaars. Deze lichtjes werden geplaatst rond een door Gertrud gedecoreerde kaars zodat er aan het eind 8 lichtjes rond deze kaars stonden. De lichtjes van Francien en Wihelmine van Berkel, Truus Bos, Toos van Kaam, Maria Schoorlemmer, Jeanne Simons, Gerda Slaghekke en Antoinette Winkelman.

Vervolgens werden de drie zusters gezonden die benoemd zijn voor Eindhoven: Wilma Hoitink, Rosalia en Truike de Win. Hun lichtjes werden rond een tweede kaars geplaatst.
Toen waren de zusters die voor ’s-Hertogenbosch zijn benoemd aan de beurt: Joanna Dekkers, Anne Helwegen en Anne van den Oudenrijn. Ook hun lichtjes werden rond hun kaars geplaatst.
Maria Peters en Trinette Magilse werden naar Molenweide gezonden en hun lichtjes bij hun kaars gezet. Betsie Rijkers kreeg tot slot haar zending voor het regiohuis in Boxtel.

Wat ons speciaal trof was de persoonlijke benadering van ieder van ons. We werden attent gemaakt op onze persoonlijke kwaliteiten om die nu in dienst te stellen van onze nieuwe communiteit. Het liturgische symbool in de vorm van de verschillende kaarsen om te beleven en uit te dragen al wat ons door de jaren heen gegeven is en ons gevormd heeft, sprak ons heel erg aan. De eigen gemaakte sierkaars van Gertrud prijkt nu in de huiskamer van Molenwiek evenals de Icoon die we van Gertrud in november 2004 mochten ontvangen.

DE LAATSTE WEKEN IN “SANCTA MONICA”

In onze laatste nieuwsbrief N0. 3 van april, heeft u kunnen gelezen over de verschillende “afscheidsfeesten” in Esch en deze gingen nog steeds door tot de dag van de grote verhuizing op 2 mei. We willen hier enkele van beschrijven.

Op zondag 3 april waren we voor de thee uitgenodigd door de twee Zusters van de Goddelijke Verlosser die nog in Esch wonen en waar we heel goede contacten mee hebben. We ontvingen allen een theeglas met zakjes thee en kandijsuiker met een prachtige en unieke foto van “Sancta Monica” genomen in de sneeuw. Een lied werd gezongen waarin iedere nog aanwezige zuster werd herdacht.

Op zaterdag 9 april, was er vanaf 14.00 uur een openmiddag voor de buren en kennissen uit de omtrek. Velen maakten gebruik van de uitnodiging die zij hadden ontvangen. Onze huisdokter, P. Hoogendorf, kwam met zijn vrouw en bood iedere zuster een mooie witte roos aan.
Van de familie van de Struijk, onze naaste buren, die geregeld de eucharistie mee kwamen vieren op “Sancta Monica”, kregen we 60 rode rozen ter ere van de 60 jaren dat zij de naaste buren waren geweest van de Witte Zusters. De grote bos rozen werd begeleid door een mooie brief vol herinneringen en dank. Van drie andere buren kreeg iedereen een plantje aangeboden voor “de nieuwe huisvesting“. Het geheel gebeurde in een ontspannen sfeer en getuigde van veel vriendschap.

Op zondag 24 april werden de Witte Zusters feestelijk bedankt door de 5 echtparen die bijna iedere zondag de eucharistievieringen op “Sancta Monica“ bijwoonden. Het afscheidswoord eindigde met de woorden : “Zonder de eersten van het eerste uur, zouden er ook de laatsten niet zijn van het laatste uur. Dat je blik blijve gericht naar het vergezicht van een nieuw levenslicht, waarin blijft verborgen het oude en het nieuwe van morgen”. Daarna zongen de “zondagsgangers“, zoals ze zichzelf noemden, een danklied en volgde een traktatie.

Zondag 1 mei, was een dag vol emoties want toen werd de laatste eucharistie gevierd in de kapel van “Sancta Monica”. Voor deze gelegenheid, waren heel veel gasten gekomen, waaronder de burgemeester met zijn vrouw. “Het was een emotionele viering vol met weemoed voor de Witte Zusters, waarbij ook een traantje gelaten werd “, aldus de burgemeester in een gesprek met de krant.

De preek van Frits van Asten M.Afr. was heel indrukwekkend en inspirerend. Frits woorden maakten ons nog meer bewust van het feit dat het echt de laatste keer was dat we samen in de kapel van “Sancta Monica”de eucharistie vierden; samen met zoveel bekenden en vrienden die hier geregeld kwamen.
Deze kapel is een heilige plaats, al voor 110 jaren. Vervolgens vatte Frits in het kort samen wat er zoal hier gebeurd is : onze vorming, onze zending, ons vertrek naar Afrika en na gedane arbeid was het goed rusten hier ! Eens waren er “de eersten”. Nu zijn wij de laatsten. Maar we worden niet als wezen achtergelaten. We blijven elkaar nabij en vragen dat Gods’Geest over ons vaardig mag blijven, dààr, waar we groepen worden ! We zijn op de goede weg ! En vieren samen deze eucharistie in grote dankbaarheid.

Na de viering vroeg onze vroegere buurman en misdienaar, dhr de Greeff het woord en memoreerde op een humoristische wijze zijn jeugdervaringen met de Witte Paters en de Witte Zusters en dankte, ook namens zijn vrouw Rina, voor de goede relatie met hun “buurmeisjes” over de vele jaren.

Frater Wim Verschuren nam het woord namens de Fraters van Tilburg die ook geregeld de zondagseucharistievieringen bijwoonden. Hij memoreerde de vele en goede contacten met de Witte Zusters en ging hierbij terug naar het verleden toen wij nog op Huize Steenwijk in Vught woonden. In november 1974 werden wij de naaste buren van de Fraters: de fraters in het grote stenen gebouw, wij in het houten gebouw ( heel toepasselijk voor deze missionarissen ! ) Voor de liturgische vieringen, kaartavonden en feesten.( en daar konden de Witte zusters wat van !! ), waren we één familie. September 1995 werd de communiteit “Huize Steenwijk” gesloten maar de laatste paar jaren pakten we deze familiegeest weer op daar we s zondags de eucharistievieringen samen beleefden op “Huize Monica” en de fraters steeds zeer gastvrij werden ontvangen. Vervolgens kreeg iedere zuster een kaars aangeboden met een afbeelding van Maria en een zakje met suiker hartjes: “een zakje vol liefe!“.

Op 19 april hadden vier zusters van Esch een interview met Netty van de Langenberg van de Heemkunde Kring over ons leven als Witte Zuster: verleden, heden en toekomst. Dit interview werd de volgende zondag op de lokale T.V. zender “LOESCH” uitgezonden. Als herinnering ontvingen we de videoband die heel mooi opgenomen is met op de achtergrond verschillende plaatsen van het gebouw “Sancta Monica” en de tuin.


ESCH VIER DAGEN HOOFDSTAD VAN EUROPA

Van 4 tot 8 mei stond het dorp Esch in het teken van het Europees Trefpunt. De stichting: “Esch Trefpunt in Europa”, werd opgericht in 1989 in Frankrijk. Het doel van deze stichting was een jaarlijkse ontmoeting te organiseren tussen inwoners en bestuurders van agrarische dorpen uit de landen van de Europese Unie. In 1990 was, de destijds nog zelfstandige gemeente Esch, al de gastgemeente om dit internationale gezelschap te ontvangen. Inmiddels zijn de deelnemende landen uitgebreid tot 25 lidstaten van de EU landen.

Dit jaar was Esch weer aan de beurt om de delegaties uit 22 verschillende landen te ontvangen voor een 4 daags bezoek. Het was dus een warm weerzien van oude bekenden en de verwelkoming van vele nieuwe gezichten. Na een zeer mooie eucharistieviering, begeleid door gilde eer en tromgeroffel, werden vóór de Essche kerk onder het zingen van de Europese Hymne (Alle Menschen werden Brüder), de vlaggen gehesen van de 25 lidstaten van de Europese Unie. Dit was een prachtig schouwspel.

Deze dagen van ontmoeting werden ingevuld door o.a. uitwisseling van ideeën en culturen om elkaar beter te leren kennen en te begrijpen hoe mensen in een dorp met elkaar samenleven. Vandaar dat persoonlijke contacten tussen mensen voorop stond. De vele deelnemers werden gastvrij onthaald door de Essche gastgezinnen. De Europese gedachte kreeg zo vorm aan de basis. Want, zo zei de burgemeester in zijn toespraak : “Vrienden vechten niet en maken geen oorlog”.

Tijdens de middag met culturele festiviteiten hadden we o.a. een gesprek met de Poolse delegatie, mannen en vrouwen, in hun prachtige traditionele klederdracht. Ze spraken goed Engels en toen we hen vertelden dat er ook Witte Zusters in Polen wonen antwoordden ze : “Oh, in Lublin, very near to us, only 125 km. “ Wij dachten: “Ja, voor Poolse begrippen wel ! “.
De vele ontmoetingen, uitwisselingen, culturele zang-en dansuitvoeringen zijn weer een succesvol feest geweest voor Esch.

OVERLEDEN FAMILIELEDEN

Op 14 april is de broer van Josina van de Wiel overleden ( dhr. H. van de Wiel )
Op 24 april de broer van Wil Hansen ( dhr. G. Hansen )
Op 7 mei de oudste zus van Tonny Stortelder ( mvr. M. Klein Tank Stortelder )
Op 16 mei een schoonzus van Irma ( mvr. F. Fijt van de Bogaard )
Wij wensen allen veel troost en sterkte in deze periode van verdriet en rouw.

DANK VAN DE JUBILARESSEN

De zusters Elisabeth Heesters, Irma Fijt en Rika de Wit, danken allen voor de vele kaarten, attenties en telefoontjes die zij mochten ontvangen ter ere van hun respectievelijke jubileum van 70, 60 en 50 jaar. Het zij onvergetelijke dagen voor hen geweest die zij in dankbaarheid zullen blijven gedenken.

DANK VAN MOLENWIEK

We mochten heel veel kaarten en goede wensen ontvangen bij de opening van de nieuwe communiteit Molenwiek: van individuele zusters, communiteiten, andere regio’s.
Dit meeleven en de bemoediging heeft ons goed gedaan. Heel veel dank aan allen. In de volgende nieuwsbrief hopen we jullie meer te kunnen vertellen over onze communiteit.
Ons adres is: Molenwiek, Achterberghstraat 20, 5281 AB BOXTEL
De huistelefoon wordt pas 31 mei aangesloten. N0. 0411 60 12 13

Webmaster-NL